Εναλλακτική αφήγηση

Η "ορθή" φιλελεύθερη αφήγηση βλέπει την Ελληνική κρίση ως μία "ειδική" περίπτωση και όχι ως κομμάτι μίας συστημικής κρίσης της ζώνης του Ευρώ. Εγώ διαφωνώ τελείως με αυτό και ήρθα εδώ για να δείξω, γιατί πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μία μυωπική ανάλυση της κρίσης που ξέσπασε το 2007. Θα ξεκινήσω με μία προσπάθεια αποδόμισης της ελληνικής φιλελεύθερης ρητορείας και θα προσπαθήσω να αναδείξω την πραγματική θέση της Ελλάδας σε αυτόν τον φιλελεύθερο μάταιο κόσμο.


Στη συνέχεια θα προσπαθήσω να αναδείξω τις γενικότερες ιδεολογικές τρύπες που διακρίνουν την φιλελεύθερη σκέψη. Φυσικά θα ασχοληθώ και με την κρίση του Ευρώ, αλλά και τις πιθανές λύσεις. Όπως καταλαβαίνετε λόγω και των επαναληπτικών εκλογών, αναγκαστικά, θα καταπιαστώ και με τα εκλογικά θέματα.


Γιατί διάλεξα να ξεκινησω με την αποδομιση του φιλελευθερισμού?


Μα πολύ απλά επειδή ο φιλελεύθερος λόγος κυριαρχεί στο δυτικό κόσμο γενικότερα τα τελευταία 150 χρόνια με μερικά διαλλείματα. Ο φιλελεύθερος λόγος ορίζει τις ζωές μας την τελευταία 20ετία στην Ευρώπη και την τελευταία 30ετία στις ΗΠΑ. Επίσης αν θέλουμε να είμαστε  απόλυτα κυνικοί, ο σύγχρονος καπιταλισμός, διαμορφώθηκε κυρίως από την φιλελεύθερη σκέψη.


Μα θα μου πείτε τι βλακείες λες, και ποιός φιλελευθερισμός; Στην Ελλάδα υποφέρουμε από τρομακτικό κρατισμό καθως είμαστε η τελευταία σοβιετία. Ναι λοιπον, εγώ αναλαμβάνω μέσα στους επόμενους την τεράστια πρόκληση να αναδείξω ότι αντίθετα με τις διακυρρήξεις των Μανδραβέληδων και των Ξαφάδων αυτού του τόπου, η Ελλάδα όχι μόνο δεν υπήρξε ποτέ Σοβιετία, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της ιστορικής κρίσης του φιλελευθερισμού.


Στόχος μου είναι να παρουσιάσω τα ουσιαστικά της κρίσης, πέρα από την ορθόδοξη και δημοφιλή αφήγιση περί κρατισμού, προστατευτισμού κλπ που κυριαρχεί στην εθνική αφήγηση. Δεν υιοθετώ κάποια συγκεκριμένη κομματική σκοπιά αλλά -αν σημαίνει κάτι αυτό- ιδεολογικά αυτοκατατάσσομαι στους liberals/progressives με την αμερικάνικη έννοια, δηλαδή κάτι αντίστοιχο της ευρωπαικής πεθαμένης σοσιαλδημοκρατίας. Δεν ισχυρίζομαι ότι κατέχω κάποια μοναδική ιερή αλήθεια, απλώς θα πω τη δική μου αφήγηση.


Τέλος, αυτό το μπλογκ δεν θα είναι μόνο γκρινια. Στόχος είναι να προτείνουμε εφικτές λύσεις για την κοινωνία και την οικονομία. Προκειμένου βέβαια να προτείνουμε τις λύσεις, θα πρέπει να συμφωνήσουμε πρώτα στο πρόβλημα. Οπότε ναι, θα ξεκινήσω από το τελευταίο, και στη συνέχεια θα περάσω και στις πιθανές λύσεις.

Με όλα αυτά τα κουφά, θα νομίζετε ότι είμαι ένας άπλυτος, αξύριστος, τεμπέλης αριστερός, ή κανά τυχάρπαστο κομμουνιστικό γουρούνι. Αλλά θα σας απογοητεύσω. Η ομορφιά όπως θα δείτε και μόνοι σας στις λύσεις που θα προτείνω, είναι ότι προέρχονται μέσα από το ίδιο το σύστημα.